Stoppen met roken, een makkie

Wat moest ik vanochtend weer lachen om Marcel van Roosmalen die in zijn column vertelt over zijn traumatische ervaring met stoppen-met-roken-consulente-Lies. Marcel houdt van roken, zoals hij regelmatig in zijn columns laat weten. Ik hield ook van roken. Ontzettend veel zelfs, negentien jaar lang. Nooit had ik gedacht dat ik zou stoppen. Het gebeurde toch. Eigenlijk best onverwacht en inmiddels tien jaar geleden. En ik rook nog steeds niet.

De aanleiding
Het (on)geluk trof dat mijn toenmalige tropische liefde niet rookte en een beetje dominant was. Bij iedere sigaret die ik opstak ook al was dat buiten, was het: “bah wat stinkt dat, kun je even de andere kant uitblazen, of kun je even tien meter verderop gaan staan.” Ik vond niet dat hij recht van spreken had, aangezien ik vanaf het begin af aan nooit onder stoelen of banken had gestoken dat ik rookte, maar hing toch maar uit het raam bij iedere sigaret. Het roken werd er niet leuker op.

De consulent
Op een dag werd ik verkouden. Zo erg dat ik je de details zal besparen, maar die waren groen. Mijn tropische liefde zei: “als je nu doorgaat met roken, dan hou je niet van je zelf. Waarom stop je niet een paar dagen en rook je daarna gewoon weer verder.” Ik was verbaasd en overrompeld. Deze opmerking zette de zaak in een geheel nieuw licht. Het idee om alleen een paar dagen te stoppen leek absurd, maar was tegelijkertijd wel zo overzichtelijk.

Het boek
Als je langer dan een hele dag zonder sigaret kunt, kan je eigenlijk best een poging wagen voor de volle mep, bedacht ik heimelijk en begon te lezen in het niet voor niets uitgekauwde boek van Allen Carr. In zijn “Stoppen met roken” spreekt hij over het groene monster in je hoofd dat zo’n twintig minuten na je laatste sigaret begint rond te timmeren omdat hij wil eten. Naarmate je langer wacht, wordt het timmeren bonken. Maar als je nog een paar minuten volhoudt en het groene monster geen eten geeft, dan is het opeens stil. Even dan.

Externe hulpmiddelen
De eerste weken is het een komen en gaan van het groene monster met de hamer. Je geeft hem geen eten zodat hij verzwakt en steeds minder vaak en minder lang beukt en zeurt. Maar je voelt je toch wat beroerd, dus je moet ondertussen iets anders. Wat helpt is een consulente nemen a la Lies waar je lekker op kunt afgeven. Ook kun je op bed gaan liggen met wat goede boeken waaronder die van Carr en je omgeven met goede muziek, films en groene thee. Je bent per slot van rekening een beetje ziek, dus je mag best even lief voor jezelf zijn. Voor de echt zware momenten haal je een fles rum in huis.

Sjoemelen
Het is gelukt, na drie maanden rook je nog steeds niet en het groene monster lijkt weg. Maar helaas, hij is bijna net zo hardnekkig als mijn donkere stalkers. Dat weet je niet van tevoren, dus je neemt stiekem een trekje van een sigaret. Smerig, denk je, en: het doet met niets. Niets is minder waar, voor je het weet is Hij terug. Het lijkt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen, maar dat valt mee. Je herstelt en besluit dat als je weer eens een trekje neemt, dat je het nooit meer over je longen zult inademen. Dat helpt een beetje. Het groene monster wordt zwakker en zwakker en zwakker, and dies.

Klaar
Na een paar jaar sjoemelen ben je helemaal klaar en gooi je je laatste, inmiddels bedorven pakje weg. Heel af en toe denk je: he, dit had een goed rookmoment kunnen zijn, maar dan denk je: nèèè`. Het hoeft niet meer.

Kortom
Wil je stoppen met roken, zoek dan een Lies of een vreselijk irritante partner die niet rookt, lees het Carr-boek en laat de tijd voorbij gaan. Doe daarbinnen alles wat je wilt, behalve een ding: roken. En op een dag, sneller dan je denkt, voel je het tot in je tenen. Je hoeft niet de deur uit voor sigaretten, je hoeft niet naar buiten in de kou, je hoeft je niet te schamen voor je adem, je hoeft niet meer constant je keel te schrapen, je hoeft die sigaret niet meer. Ik hoop dat iedereen die nu nog rookt ooit die vrijheid mag ervaren.

MS-Filtro-EU-made

Herinnert u zich deze nog

Uit Honduras. Mijn favoritos met vanillesmaak bestaan niet meer

Uit Honduras. Mijn favoritos met vanillesmaak bestaan niet meer

Lekker belangrijk in Scandinavië

Lekker belangrijk in Scandinavië

Plaats een reactie