Trap er niet in

Hoe vaak ik er wel niet ben ingetrapt. Soms met mijn beide ogen open. Dan zag ik het aankomen. En toch kon ik het niet voorkomen. Vorige week vrijdag nog. Belangrijke reden dat ik toen niet zoals anders een bericht heb geplaatst. Take your loss and go on. Dat is een van de belangrijkste lessen die ik in mijn leven heb geleerd.

Je geeft het niet openlijk toe, maar je kent het vast wel. Je wordt opgelicht. En je wist van tevoren ergens wel dat het zou gebeuren. Een interessante deal aan de deur. Normaalgesproken koop je Nooit aan de deur! Maar dit is toch wel zo’n plausibel verhaal. Lees verder

Op de vlucht voor de donkere stalkers

CUR – Het loopt lekker. Ik mag het ene na het andere stukje voor het Antilliaans Dagblad schrijven. Samen met het inkomen van het restaurant waar ik de lunch loop, verdien ik nu zo’n 1500 gulden per maand: genoeg om op Curaçao van te leven.

Een baan
Door het restaurant kom ik aan mijn onderwerpen. Bijvoorbeeld door een groep honkballers uit Nederland die op het eiland komt softballen. Softbal voor heren schijnt helemaal hip te zijn. Dus loop ik een hele zondag op het veld rond en praat ik met dezen en genen. Maar er komt van alles voorbij: hockey, watersport, gezondheid. Op een dag weet ik mijzelf naar binnen te praten bij een concert van de Portoricaanse Gilberto Santa Rosa. Een unieke kans voor een niet zo draagkrachtige salsaliefhebber. Steeds vaker kom ik collega’s van de Amigoe tegen en zij mij. Op een dag word ik gebeld voor een sollicitatiegesprek. En ik krijg de baan.

 

Rust
Een baan, eindelijk rust. Tenminste, dat dacht ik. Lees verder

De mooiste dag van je leven

Luister naar Manha de Carnaval (de morgen van het carnaval)

Er was eens een meisje van net veertig jaar
Het ging best wel goed maar de liefde was zwaar
Was de een niet zo’n match of een magere vangst
(dan) Had de andere man last van bindingsangst

Maar eenmaal te-rug van de warme Antillen
Had het meisje behoefte aan vrieskoude billen
Dus ging zij uit skiën de berg op en neer
En ontmoette zij daar toen een edele heer

Voor het meisje was enige ski-les wel nodig
Voor de edele heer was dit juist overbodig
De verbazing was groot toen hij toch daar verscheen
De heer wond er verder geen doekjes omheen

De toon was gezet, er kwam toen veel pret
Er werd toen niet he-le-maal opgelet (met voorbedachte rade dan)
Toen zijn ze maar samen een huisje gaan kopen
Waar ‘t jonkheertje lekker in rond kon lopen

Maar toen kwam natuurlijk het mooiste moment
De edele heer bleek een echt stoere vent
Hij vroeg: wil jij met mij avonturen beleven
Het meisje zei “ja” en maar liefst voor het leven

En nu een beter gedicht. Een gedicht van de liefste man van de wereld. Mijn man.

In spring all is growing
Expanding expectancy
Exploding in joy
Behold soft evenings
Spent in warmth

Dank neef Jos voor deze prachtige foto. Dank vrienden en familie voor een onvergetelijke dag.

Mijn tropische liefde

CUR – Waarom begin je eigenlijk een moestuin? Juist ja, vanwege de liefde natuurlijk. De liefde voor wroeten in de modder, de aarde en het groen. De liefde voor iets zien groeien dat je samen met de natuur tot stand brengt. En soms ook omdat je een liefde wilt vergeten. Want je hebt van die momenten, dat je iets of iemand verliest en dat je denkt dat je daarmee alles hebt verloren in het leven. Je denkt dat het nooit meer goed komt. Van die momenten dat je bij de pakken neer gaat zitten. Lees verder