Maar met de moestuin gaat het goed

Na een jaar lang de woning verduurzamen ben ik al een tijdje op zoek naar een nieuwe weg. Die heb ik nog niet gevonden. Daarom blog ik ook niet meer. Even dacht ik nog te gaan schrijven over alles wat ik tijdens het verbouwen allemaal meemaakte. Want zo gemakkelijk blijkt het niet te zijn, een oude woning verduurzamen.

Waarom een oude woning verduurzamen zo gemakkelijk niet is
Zo liep ik tegen een rattenplaag aan en overwoog ik de Amsterdamse rattenvangers die wekelijks langskwamen in beeld te brengen. Ik dacht te gaan schrijven over alle stappen die je kunt nemen als je tegen een ondergrondse lekkage aanloopt en niet direct weet waar die vandaan komt. Ik had me voorgenomen om verhalen te maken over alle experts die het lek niet konden vinden, over de riolering die uiteindelijk helemaal vernieuwd moest worden, over het harde bestaan van loodgieters, over de krochten van de kruipruimte, en over het eindelijk bereiken van het oorspronkelijke doel: De Vloerisolatie. Lees verder

10 graden: tijd voor de moestuin?

Het is u misschien wel opgevallen: Mijn tuin – Mi kunuku produceert de laatste tijd niet zo veel. Of dat nu komt door een gebrek aan tropische zon of door een overweldigende hoeveelheid zzp-opdrachten voor ‘Proef Amsterdam’ is niet geheel duidelijk. Aanstaande zondag belooft het echter 10 graden en flink zonnig te worden. De lente in aantocht. Tijd om de moestuin weer eens op te pakken?

De basis
Toch niet echt. Er zou zomaar alsnog een vrieskoutje voorbij komen die uw pas gesnoeide plantjes zou molesteren. Dat zouden wij niet op ons geweten willen hebben. Daarom gaan wij eerst aan de slag met de basis. Een beetje opruimen: de plantenkas uit elkaar schroeven, het mos tussen het gras uitharken, facturen in mappen, activa en passiva netjes in rijtjes en een cursus belastingaangifte. Ja, bij Mijn Tuin – Mi kunuku willen wij altijd alles zelf doen. Een veelgemaakte fout bij beginnende ondernemers. Maar ja, wij zijn nu eenmaal eigenwijs.

Hutje bouwen
Verder is het een goede tijd om een hutje te timmeren voor de kinderen in de straat. Ook dat wilden wij zelf doen, maar na enkele uren stoeien met pallets en handmatige schroevendraaier kwam de hulp van buurman Roel en zijn schroefboormachien toch goed van pas. Nu nog wat shingles op het dak en een likje verf en laat dan de lente maar komen!

DSC_0234klein

Mopper, mopper, mopper

NL – Ja mensen het regent. Al dagen lang. En het regent niet zomaar, het plenst. Een prachtige aanleiding om eens flink los te gaan met mopperen. Wij Amsterdammers zijn daar wereldberoemd om en nu mag het. Dus mensen: mopper er maar op los.

Tuin mei 2013

Alleen ik doe niet mee. Voor deze keer dan he. Want kijk nou eens om je heen. Wat een groene weelde! In minder dan twee weken zijn de bomen van compleet kaal naar vol begroeid gegaan. Het gras moet opeens weer meer dan een keer per week gemaaid. De kale plekken verdwijnen langzaam. En er komt van alles op van vorig jaar.

Helaas komt er ook veel niet op. De strenge winter heeft hier en daar flink toegeslagen. Ik ben vooral verdrietig om mijn zonnehoeden die ik nergens meer terug zie, vooral die groene: de green jewel. Iedereen kent tegenwoordig de rode zonnehoed (de Echinacea purpurea) wel. Ook die is (nog) niet teruggekomen. Maar die groene had ik nou wel eens willen zien.

Green jewel

Zaai, zaai, zaai
Niet getreurd, deze regenachtige dagen hebben een groot pluspunt. Het is de ideale tijd om te zaaien. Dus voor degenen die het mopperen een positieve draai willen geven: ga zaaien. Ga je stapels post opruimen, doe je administratie, ga acquisitie plegen, stel een doel en maak een stappenplan, begin een nieuw blog dat wel ergens over gaat, ga op dieet, ga ergens op, boek je vakantie, of volg mijn lijstje:

Moestuin mei 2013

Bieslook, tijm, rozemarijn, oregano, dille, koriander, munt, doperwten, bietjes, tomaat, ruccola, Toscaanse kool, daslook, en de Pulmonaria en Calendula officinalis. Alhoewel je de laatste beter Calendula efficiëntialis of voor de mopperaars onder ons de Calendula horribilis of terribinalis kunt noemen: een ontzettend leuke bloem, eetbaar bovendien, die je maar één keer hoeft te zaaien. Daarna hoeft het nooit meer. En de hele straat profiteert mee.

Calendula Terribilnalis

Hups de tuin in

Ja mensen we mogen weer. Correctie: we moeten weer. Het is een bende in de tuin en alle groen lijkt morsdood. Je zou verwachten dat met het doorbreken van het eerste zonnetje ook meteen allemaal gezellige knoppen en bloemetjes tevoorschijn komen. Niet in onze tuin dus. Mos wel, dat is er overal.

De moestuin, een jaar later

De boel de boel laten is geen optie. Maar hoe ga je dit oplossen? Lees verder

Sopropo met rundvlees

Curaçaoënaars van de oudere generatie zijn gek op Nederlandse spreekwoorden. Op de basisschool kregen zij namelijk les van de zusters en fraters uit Noord-Brabant, met name Tilburg. En die waren streng. Heel streng. Ik kan mij nog goed het gezicht van mijn moeder herinneren als ze vertelde hoe streng de nonnetjes wel niet waren.

Ook al hebben deze voormalige leerlingen het zo schattig over nonne-tjes, sommigen hebben er trauma’s aan overgehouden. Tot op hoge leeftijd is het nog steeds onderwerp van gesprek. Voordeel is wel, dat ze het ene na het andere Nederlandse spreekwoord kunnen opdreunen. En zo ook hun kinderen. En reken maar, dat ik Zoon zal drillen. In september naar groep 1. Dat lijkt mij een goed moment. Ha, hij zal er van lusten.

Bitter in de mond…
Niet iedereen houdt van bittere groenten. Denk aan lof, spruitjes en aubergine. Echter: bitter in de mond houdt het hart gezond. Die kreeg ik te horen toen ik voor het eerst een hap nam van een stoofpotje met sopropo. Sopropo? Ja, zo noemen Surinamers en Curaçaoënaars de groente. Officieel heet hij de Momordica charantia. Spaanstaligen korten dat simpelweg af met momordica. Je komt hem in Nederland wel eens tegen in de toko en dan denk je: wat is dit? Een komkommer of een courgette? maar wat doen die schubben er op? En vooral: wat doe je er mee?

??????????

Lees verder

Drastische stappen in mi kunuku

Het is een beetje een zootje. Een zootje in de tuin en een zootje in mijn leven. Hoezo? Nou kijk maar. Lees verder

Mijn kunuku, fase 1

CUR – Als je op Curaçao op banda riba (de oostkant) of banda bou (de westkant) woont, dan woon je meestal in de knoek: de kunuku in het Papiaments. Met de knoek/kunuku bedoelen ze dan het platteland. Als je een kunuku hebt, dan heb je het over een stuk omheind land waar vaak wat geiten op lopen en hier een daar een boompje staat. Een moestuin kan een onderdeel van de kunuku zijn. Staat deze er keurig bij, dan heb je het over een hòfi. Maar bij de ruigere varianten blijft het gewoon kunuku heten.

Lees verder

Moestuin update juni 2012

NL – Het was op een dag ergens in maart dat ik dacht: vandaag begin ik een moestuin (lees: Komt het nog wel goed met die moestuin). Wat is er ondertussen gebeurd?

Ik begon met de doperwten. Het was nu of nooit, want op de verpakking stond: zaaien in februari/maart. De overheerlijke smaak van de doperwten van vorig jaar wilde ik niet missen. Al was de oogst maar een handjevol. Lees verder

Tomatenplanten krijgen de zak

NL – Vandaag is zo’n typische dag in Nederland, dat veel mensen de balen zullen hebben. Zelfs ik, ook al is regen in de zomer mijn favoriete weertype. Op een dag dat het plenst terwijl het broeierig warm is of zelfs heet, voel ik mij opperbest. Dan waan ik mij in de Amazone en krijg ik Jungle-Janegevoelens. Maar zo is het vandaag niet. Vandaag is het ijskoud en het plenst. En dat is geen combinatie. Lees verder

De vogels zijn gevlogen

NL-Wat hadden pa en ma koolmees het druk de afgelopen maand. Het begon eerst nog rustig: een beetje aan het huisje snuffelen en verkennen. Is het wat ma? Ja, ik vind het wel wat. Leuk die paarse kleurtjes ook. En dan die tekst er op. Het gaat over de liefde. Kan Stapper er bij? Nee, die wordt ook een dagje ouder: te veel geklim.

Stapper
Voor degenen die Stapper nog niet kennen, Stapper is de buurkat. Lees verder

Nieuw leven

NL – Je kunt het nog niet zien, maar ze zijn geboren. Ik hoorde net heel zacht en hoog: piep, piep, piep. Nu ben ik niet zo’n vogelkenner, dacht eerst dat wij te maken hadden met de kievit, maar het blijken koolmezen. Nou, ook helemaal prima. Ik had natuurlijk het dakje van het vogelhuisje kunnen optillen om een foto te maken. Maar zou jij een stadionlicht in je gezicht willen hebben als je net wakker wordt? Je moet me dus maar even geloven: zeven wijd opengesperde snaveltjes en een heel smekend gepiep. Hier wonen ze.

Iemand anders heeft het wel een koolmezennest gefilmd. Kijk hoe moeder haar jongen voedt. Mooi toch?

Mijn tropische liefde

CUR – Waarom begin je eigenlijk een moestuin? Juist ja, vanwege de liefde natuurlijk. De liefde voor wroeten in de modder, de aarde en het groen. De liefde voor iets zien groeien dat je samen met de natuur tot stand brengt. En soms ook omdat je een liefde wilt vergeten. Want je hebt van die momenten, dat je iets of iemand verliest en dat je denkt dat je daarmee alles hebt verloren in het leven. Je denkt dat het nooit meer goed komt. Van die momenten dat je bij de pakken neer gaat zitten. Lees verder

Aan de slag met je moestuin

Je gaat je voornemen uitvoeren: je begint een moestuin. Hoe pak je dat nu aan? Allereerst bedenk je, wat je er in wilt laten groeien. Daar kun je een heleboel websites over lezen, zoals Tuinen.nl, Tuinadvies, Mijn moestuin, Vergeten groenten en nog veel meer.

Ik zelf kies altijd voor gewassen die uit eigen tuin veel lekkerder zijn dan in de winkel. Lees verder

De eerste stappen

CUR – Er zijn geen ramen, geen deuren en nog geen tegels op de vloer. De grijs gestucte muren en betonnen vloer zijn kaal. Zo ook de tuin. Het huis in de wijk Montaña  is nog in aanbouw. Er ligt een matras op de grond. Daarboven plak ik de foto’s van mijn overleden moeder en oma. De foto’s zijn in zwart-wit, maar ze kleuren meteen de hele ruimte.

Ook de tuin is kaal. Ik zet er een plant met oranje bloemetjes in: een tuturutu,  leer ik. De tuturutu lijkt op de tamarinde als je naar de blaadjes en de bloemetjes kijkt. Lees verder

Komt het nog wel goed met die moestuin?

NL – Ken je dat? Je hebt goed geslapen, wordt voor de wekker wakker, rukt de gordijnen open en daarna het raam. Je neemt een diep snuif ochtendlucht en je denkt: vandaag begin ik een moestuin. Nee, je denkt het niet. Je zegt het plechtig: “vandaag begin ik een moestuin! “ Goed: oude kleren aan, je rubber laarzen opsnorren (of je roze crocs als het mooi weer is), al je tuinmeuk verzamelen en dan lekker aan de slag.En na een maand heb je dit. Wat sprietjes dille, een hangende tomaat en die onverwoestbare goudsbloemen van vorig jaar die opeens OVERAL opkomen. Komt dit nog wel goed? Het lijkt wel mijn zoektocht naar een baan. Of wat dacht je van een blog beginnen? Het gaat zeg maar niet helemaal vanzelf.