CUR – Op Curaçao hebben ze uitzendbureaus. Gelukkig, want waar moet je anders beginnen als je geen internet en vaste telefoonverbinding hebt. Mijn mobiele telefoon werkt op beltegoed, dat je via een kraskaartje kunt opwaarderen. Maar dat beltegoed vliegt er iedere keer doorheen. Lees verder
CUR – Er zijn geen ramen, geen deuren en nog geen tegels op de vloer. De grijs gestucte muren en betonnen vloer zijn kaal. Zo ook de tuin. Het huis in de wijk Montaña is nog in aanbouw. Er ligt een matras op de grond. Daarboven plak ik de foto’s van mijn overleden moeder en oma. De foto’s zijn in zwart-wit, maar ze kleuren meteen de hele ruimte.
Ook de tuin is kaal. Ik zet er een plant met oranje bloemetjes in: een tuturutu, leer ik. De tuturutu lijkt op de tamarinde als je naar de blaadjes en de bloemetjes kijkt. Lees verder
NL – Weer bijgekomen van Koninginnedag? Bij mij begint het te komen. Het is ook best een uitdaging. Van de ene kant heb je een zoon van twee. Dus nog voor tien uur ’s ochtends kom je aan in het Vondelpark. Lekker vroeg, lekker rustig, denk je. Je hoopt op een bekertje limonade – koffietijd ben ik al Lang voorbij – en een versgebakken taartje. Dat gaat nog even niet lukken. Zoon heeft namelijk in de gaten, dat hij zoveel auto’s mag uitzoeken als hij wil. “In de tas, in de tas, in de tas”, luidt het. En ik maar achter hem aanrennen.
Mijn tuin - Mi kunuku 