Eigenlijk wilde ik ooit correspondent worden in Latijns-Amerika. Ik zag het al helemaal voor me: daar liep ik met mijn machete door de jungle in mijn camouflagepak. Free as a bird. Verwilderde blik en krullenbol. Bruin verbrand. Een vette camera op mijn schouder. Kalasjnikov erbij. En dan: “dit was Liane Zoeter voor huppeldepup-nieuws uit de bush van Colombia”.

Je weet wel, daar waar de Panamerican highway even ophoudt. Tussen Zuid- en Midden-Amerika, tussen Colombia en Panama. Totaal ondoordringbare wildernis. Echter niet voor drugsbazen, handelaren en  koeriers. Een zogenaamde no-go-zone. Behalve natuurlijk voor mij en mijn team. Dat was mijn droom.

Al kwam ik soms dichtbij, het liep iets anders. Nu woon ik in een rijtjeshuis. Wij hebben onlangs een Volvo gekocht. En vandaag hebben wij moederdag gevierd. Overigens ook helemaal niet verkeerd. Kijk wat een blijdschap!