Een been hier, een been daar

NL – Veel Curaçaoënaars kennen het. Wonen ze in Nederland, dan willen ze terug naar hun eiland. Zijn ze weer terug op de rots, dan missen ze de kou, de regen en de prachtige dynamiek van de grijze luchten. De meeste Nederlanders die op Curaçao hebben gewoond zijn juist weer blij dat ze terug zijn in kikkerland. Of ze blijven daar wonen. Wel heb je Nederlandse politici die soms roepen dat de Antillen moeten opzouten (hun eigen boontjes doppen), maar er desondanks maar al te graag meerdere malen per jaar ‘op werkbezoek’ gaan. En dan al die technische bijstanders: Nederlandse consultants die regelmatig met raad en daad die kant uit gaan en een leuk centje bijverdienen.

Ik behoor tot geen enkele van bovengenoemde groepen. Ik ben niet 100 procent van Curaçao, noch van Nederland. Ik ben geen politicus, ik ga niet regelmatig op en neer en ik verdien ook niet goed. Bovendien heb ik (voorlopig) met volle overtuiging voor Nederland gekozen. Wel heb ik nog steeds wel eens mijn ene been hier en mijn andere been daar. Dat merkte ik vandaag maar weer eens tijdens de lunch.

Lees verder