CUR – Mijn neef heeft een groot landgoed vlakbij de Tafelberg. Er is een voormalige paardenstal over waar ik in kan wonen. De stal is van binnen netjes afgetimmerd en fris wit geschilderd. Er komt veel licht binnen en de wind waait lekker door de openstaande ramen en deur. Een houten bed en tafel, een koelkast, een kookplaatje: ik voel mij meteen thuis.

Voor het huis staat een bankje. Daar ga ik vaak zitten om te genieten van het uitzicht op de Tafelberg. Of ik bewonder de statige Colombiaanse man met de cowboyhoed die ’s ochtends de paarden komt trainen op het veld naast mijn nieuwe onderkomen. Er werken nog meer Colombianen op de ranch. De geur van bakbanaan komt je dagelijks rond het middaguur tegemoet. De zon priemt, de cumbiamuziek schettert (luister en geniet), een zwerfhond komt bedelen. Het lijkt Klein-Colombia wel.