Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper, luidt de reclameboodschap. Nou, ik kijk nog liever in de spiegel van de tandarts!

Nog geen minuut binnen: “Goh, jouw haar is groen, wat heb je er in gedaan!?” En even later: “Leuk hoor die krullen, maar droog he? Tsjonge wat is jouw haar droog! Wanneer ben je voor het laatst geknipt? Kom je wel een keer in de twee maanden? “ En dan komen de adviezen. Nieuwe shampoo, nieuwe conditioner, nieuwe leave-in, andere verf, olijfolie, niet meer dan een keer per week wassen, alleen kammen als het nat is en vooral: vaker laten knippen. Dat ik toch echt een keer per twee maanden kom hoort ze niet.

Dan beginnen de onderhandelingen. “Hoe wil je het hebben?” Ik waag een poging: niet te kort, beetje afgerond aan de voorkant en absoluut geen laagjes. “Weet je zeker dat je geen laagjes wil? Dat zou toch echt veel leuker zijn. En wat is er met die voorplukken gebeurd? Heb je daar zelf in zitten knippen ofzo? Kijk we nemen deze kleur. Daar word je echt mooi van.”

Na een kwartier sta ik weer buiten. Mijn haar is kort, in laagjes en knalletje rood.