Hoe vaak ik er wel niet ben ingetrapt. Soms met mijn beide ogen open. Dan zag ik het aankomen. En toch kon ik het niet voorkomen. Vorige week vrijdag nog. Belangrijke reden dat ik toen niet zoals anders een bericht heb geplaatst. Take your loss and go on. Dat is een van de belangrijkste lessen die ik in mijn leven heb geleerd.

Je geeft het niet openlijk toe, maar je kent het vast wel. Je wordt opgelicht. En je wist van tevoren ergens wel dat het zou gebeuren. Een interessante deal aan de deur. Normaalgesproken koop je Nooit aan de deur! Maar dit is toch wel zo’n plausibel verhaal. Het klinkt als een win-win: ze zijn wat eerder klaar met het schoonmaken van de woningen van de woningbouwvereniging aan de overkant, hebben al het materieel bij zich inclusief de manschappen en nu kunnen ze jouw huis voor een zacht prijsje nog wel even meenemen. Je krijgt een twee in een deal: zandstralen en impregneren voor de helft van de normale prijs. Maar vallen deze steenstrips er dan niet af? Nee hoor mevrouw, die vallen er niet af.

En raad eens. Na een kwartier arbeid komt een van de mannen met een steenstrip aanlopen: Mevrouw, we moeten even praten. De kwaliteit van uw voegwerk blijkt slecht. Heel erg slecht. We hadden niet gedacht dat het Zo slecht zou zijn. Als wij nu doorgaan met zandstralen, dan komen waarschijnlijk alle steenstrips er af vallen. En ja, nu hebben wij al de helft van het werk gedaan. U zou eigenlijk al het voegwerk er uit moeten halen en opnieuw laten voegen. Maar weet u wat. Dat kunnen wij wel voor u doen. En dan maken wij voor u een hele speciale prijs. De man noemt een exorbitant hoog bedrag.

Dat gaat natuurlijk niet door, maar ik kan niet meer van de man af. We komen op een soort van tussendeal. En uiteindelijk ben ik blij: het huis ziet er prachtig schoon uit en de voegen zijn weer gemaakt. Maar zodra de mannen weg zijn en de muren langzaam opdrogen blijkt maar weer dat voegen vakwerk is: overal op de stenen zit cement. Ik begin het af te boenen met een borstel. Eerst droog, dan nat. Dat werkt wel, maar wat zie ik: de muur neemt het vocht op en wordt donker. Volgens mij hoort dat niet met geïmpregneerde muren. Ik heb dan ook een sterk vermoeden dat de muren helemaal niet geïmpregneerd zijn.

Take your loss and go on. Het is maar geld. Toch voelt het niet lekker. Het is niet alleen geld. Het is bedrogen worden en je laten bedriegen. Agressie versus schaamte. Take your loss and go on.

Op Curaçao wilde ik mij wreken op een van mijn huisbazen. Hij had mijn borg al gespendeerd in zijn bijvrouw en die kreeg ik niet terug toen ik het huis verliet. Het recht stond niet aan mijn kant. In het contract stond een klein zinnetje in mijn nadeel. Ik had het bij het ondertekenen wel gezien, maar ik dacht: zo’n vaart loopt het niet. Zo’n vaart liep het dus wel, ik was opeens een maand huur armer. Uit pure frustratie wilde ik de banden van mijn huisbaas auto lek steken. Mijn monteur kon mij ervan weerhouden: banden schijnen te kunnen ontploffen als je ze lek probeert te steken.

Nu heb ik daar geen ervaring mee, maar de gedachte aan een kuil graven voor een ander en er zelf invallen stond mij niet aan. Reden te meer om ook op mijn overspelige ex geen wraak te nemen. Take your loss and go on. En weet je wat? Het voelde zo goed. Gewoon wachten tot je rotgevoel voorbij is. En dan allemaal nieuwe, mooie dingen meemaken.