Ik woon naast een kinderboerderij. Dat is vaak best leuk. ’s Ochtendsvroeg hoor je de hanen kraaien. Even later loeien de koeien wanneer ze te eten krijgen. Dan zetten de ezels het op een jammeren en de schapen op een blèren. Nog half in slaap waan ik mij in die boerenhut in een bloemrijke vallei in Costa Rica met paarden en stoere cowboys in het veld. Maar niks is minder waar. Het is een gewone doordeweekse werkdag in Amsterdam.

Gètver
Ik zet de fiets klaar om Zoon er op te hijsen. Het heeft de nacht geregend en de ochtendlucht voelt heerlijk fris. Ik neem een diepe teug, maar dan: gètver! Een indringende lucht komt mij tegemoet. Een bekende lucht ook. Natuurlijk, het is die grote oude bok. Sommige bokken stinken zo, omdat ze zichzelf helemaal onder piesen. Daarmee laat de betreffende bok andere bokken weten, dat hij de baas is (volgens het filmpje, 0:14 sec).

Bokkenlucht
Met de lucht van bokken ben ik goed bekend. In mijn derde woning op Curaçao aan de Kaya bandera (straat van de vlag) in Rooi Santu woonde ik namelijk naast een grote geitenfamilie. Of misschien waren het meerdere families. Dat was niet helemaal duidelijk, want geiten zijn niet bang voor incest, zo blijkt. In ieder geval had mijn buurman wel vijftig geiten.

De choller buurman
Die buurman was een choller: een drugsverslaafde. Een graatmagere man met boze blik en dito uitvallen. Met enige regelmaat ging hij helemaal los in tirades die wel uren konden duren. Iedereen was pendew (een klojo) en het ging veel over makamba’s (scheldwoord voor Nederlanders). Voor de rest liet ik het altijd maar langs mij heen gaan.

Zondagmorgenschouwspel
Want des te meer genoot ik van zijn geiten. Wat een grappig schouwspel op de vroege zondagmorgen vanaf de porch. Totale stilte. De zoete geur van bloemen. Kopje koffie. Een kolibri schiet van de ene naar de andere bloem. Kleine gele vogels met de naam ‘barika heel’ (geelbuik) vliegen de woonkamer in en uit. En dan opeens een hoop gemekker. Vol enthousiasme komt een horde geiten het erf van mijn chollerbuurman op. Ze zijn net uit hun hok gelaten. De kleintjes stoeien, spelen tikkertje, maken bokkensprongen, klimmen op een oude auto of proberen de bokken te ontwijken. Want bokken zijn zoals eerder gezegd niet kieskeurig. Of het nu hun vrouw is, een andere vrouw, hun dochter of hun zus, het maakt niet uit.

Burenruzies
Af en toe werd mijn zondagmorgenroutine verstoord. Dat was wanneer mijn chollerbuurman en de buurman aan de andere kant – mijn huisbaas – ruzie hadden. Mijn huisbaas had namelijk een koerierbedrijf en moest regelmatig snel met zijn auto van het erf de straat op. Daarom liet hij het hek openstaan. De choller liet zijn hek ook openstaan, zodat zijn geiten gemakkelijk van het erf konden om elders eten te gaan zoeken. Bij de choller was het namelijk al kaalgegeten en bij de huisbaas stonden nog steeds de heerlijkste planten. Die gingen er natuurlijk aan. Dan brak tijdelijk de hel los en gingen de heren elkaar met de katapult bekogelen of iets dergelijks.

Nog meer mannetjesgedrag
Ook in Den Haag is men momenteel druk met over zichzelf heen piesen. Wie wordt de baas na 12 september? En gaat het verschil maken voor ons hard solliciterende of zzp-ende burger? Of wordt het werken in de tomatenkas? Meer banen klinkt leuk. Maar ten koste waarvan?! Linksom of rechtsom, het is lastig kiezen. Van de tv-debatten word je in ieder geval niet veel wijzer. Want dat lijkt meer op katapultschieten met mooie beloftes en halve of hele onwaarheden. Gelukkig geeft het CPB ons feiten, waarmee wij de lokkende bokken kunnen ontwijken. Het NRC maakte een overzicht per partij.