NL – Festivalkeuzestress. Je bent een liefhebber van jazz, van Latijns-Amerikaans, maar je hebt ook een volle agenda voor het weekend. Wordt het Dias Latinos in Amersfoort of nu eindelijk eens dat Jazz & More in Haarlem. Ieder jaar vergeet ik weer dat de festivals tegelijk, halverwege augustus, plaatsvinden. De rest van je weekend is al volgeboekt met andere zaken –  zoals met mijn zaterdagtik – waardoor je Moet kiezen. Het werd toch weer Dias Latinos en dat was helemaal niet erg.

Dias Latinos
Want wat is het toch een heerlijk festival. Dias Latinos is elk jaar weer  – in 2012 voor de zeventiende keer – een grote trekpleister voor de liefhebber van Latijns-Amerikaanse muziek en cultuur. Op het festival komen jaarlijks zo’n 100.000 bezoekers af. Ieder plein in het historisch centrum van Amersfoort kent haar eigen muziekgenre. Van traditioneel tot modern, van Caribisch tot Andes, van big bands tot trio’s. Het repertoire is breed en menig land is vertegenwoordigd.

Mexico
Om in de Mexicosferen te komen (want daar hou ik van en echt niet alleen vanwege de tequila) breng ik standaard een bezoekje aan Tierra Caliente, de bekende negenkoppige mariachiband uit Amsterdam. Klassiekers als La Negra, El Rey en Cielito Lindo komen in vol ornaat voorbij. Het publiek zingt uit volle borst mee. Altijd weer prachtig krachtig die mariachi’s.

Jazz
Opgewarmd door het Mexicaanse drama ben ik toe aan iets serieuzers en neem ik een kijkje op het podium aan de ‘Havik’. Het doet wat denken aan het Grachtenfestival in Amsterdam, want de band speelt vanaf een podium op een brug halverwege de gracht. Toeschouwers staan langs de kant of op de brug tegenover het podium. Een enkele slimmerik is met de boot gekomen. Het programma kondigt een aantal jazzbands aan op het Havikpodium. Mooie aanleiding om dat nog af en toe zeurende Haarlemstemmetje de kop in te drukken.

CaboCubaJazz
Bij aankomst is inderdaad net CaboCubaJazz gestart: een band die uit Cubaanse en Kaapverdiaanse muzikanten bestaat, geleid door de in het wereldje zeer bekende percussionist Nils Fischer. Een prachtige mix van klanken die iets weg hebben van Cubaanse son, de fado en ja, de jazz. Klanken die na iedere solo exploderen in een aangename combinatie van dissonante tonen van de blazers. Ik ben niet de enige die uit haar dak gaat. Het aantal toeschouwers neemt snel toe en een enkeling begint een dansje. Een nog al vreemd dansje overigens. Zie de man met de hoed aan de overkant van de gracht.

Beyond
Na CaboCubaJazz  volgt Randal Corsen, de gelauwerde pianist van Curaçao, die bekend staat om het samenbrengen van jazz, latin en Antilliaanse folklore. Ik ben benieuwd, want ik heb hem nooit goed beluisterd. Maar na een paar nummers geef ik het op. Zeer indrukwekkend wat pianist, bassist en percussionist doen, maar ik snap het niet meer. Iets te veel jazz voor mij kennelijk.

Rennen
Het is rennen van het ene naar het andere podium als je alles wilt zien. Maar daarvoor is het met 34 graden toch wat warm. Het is dan ook prettig, dat je af en toe kunt wegduiken in de airco van theater filmcafé De Lieve Vrouw waar een meer Mediteraan programma is samengesteld. Ik ben in het bijzonder onder de indruk van de haarzuivere stem van Fulvia di Domenico, een Italiaanse die Braziliaanse bossa’s zingt met een jazzy tintje – vaak eigen compositie – en die vocale solo’s niet schuwt.

& More
Maar naar de Dias Latinos ga je niet alleen voor de muziek. Wil je nachos eten, Surinaams of Nicaraguaans, het is er allemaal. Wil je dansen of gewoon gezellig om je heen kijken? Dat kan ook. En wil je je eens flink uitdossen? Dit is het moment. Menigeen heeft zijn Panamahoed uit de kast gehaald of heeft op een andere manier zijn best gedaan. Net zoals de zon, die er een waar tropisch feestje van maakt.