CUR – Het is rustig op de ranch. Mijn ‘vrienden’ (de kakkerlakken) zijn onder controle. De actie met het aluminiumfolie heeft geholpen.

Schrijversblok
Ik zit aan de houten tafel in het witte huisje en kijk door het open raam naar de Tafelberg. Voor mij ligt pen en papier. Ik zou wel naar de bibliotheek kunnen rijden om daar te werken, maar die is op zondag dicht. Jammer, want vandaag heb ik niets te doen. Een ideale dag dus, om mijn opdracht niet meer voor mij uit te schuiven en te gaan schrijven.

Hoe je niet een interview afneemt
De opdracht vanuit het Antilliaans Dagblad luidt: schrijf maar een stukje over Curaçao en de Wereldbank. Inmiddels heb ik een interview gehad met twee prominenten op dat gebied. Het eerste interview houd ik met de directeur van Korpodeko: Korporashon pa Desaroyo di Korsòu, de corporatie voor de ontwikkeling van Curaçao. Geen idee of dat een goed startpunt is, maar Korpodeko ligt op mijn dagelijkse route aan de Schottegatweg. Omdat ik bijna nooit beltegoed heb, stap ik op een dag binnen met hakken en nette pantalon. Verrassend genoeg zit ik vijf minuten later ruim twee uur tegenover de directeur. Hij houdt een heel verhaal. Dat gaat helaas grotendeels langs mij heen. Zenuwen.

Hoor, maar geen wederhoor
Het tweede interview gaat beter. De directeur van de Dienst Ontwikkelingssamenwerking houdt ook een heel betoog. Zíjn betoog, weliswaar. Curaçaoënaars houden van praten, lijkt het. Achteraf krijg ik dan ook van het Antilliaans Dagblad als kritiekpuntje het afwezige wederhoor.

Het volle-prullenmandsyndroom
Maar zover is het nog niet. Ik zit daar nog steeds met pen en papier voor mijn neus, met een dik rapport van Korpodeko en met aantekeningen van het tweede interview. Op een gegeven moment is de prullenmand vol. Dit wordt niks.

Verrassing
Groot is mijn blijdschap de volgende dag. Bij de post ligt een briefje voor een pakketje dat ik bij het postkantoor kan ophalen. Geen idee wat dat kan zijn. Het komt van mijn broer met de mededeling: “van de vrachtwagen gevallen”. Ik ben ontroerd, want ik weet dat hij een grapje maakt.

Mijn eerste laptop (lèktok, zoals ze daar zeggen).