NL – Weer bijgekomen van Koninginnedag? Bij mij begint het te komen. Het is ook best een uitdaging. Van de ene kant heb je een zoon van twee. Dus nog voor tien uur ’s ochtends kom je aan in het Vondelpark. Lekker vroeg, lekker rustig, denk je. Je hoopt op een bekertje limonade – koffietijd ben ik al Lang voorbij – en een versgebakken taartje. Dat gaat nog even niet lukken. Zoon heeft namelijk in de gaten, dat hij zoveel auto’s mag uitzoeken als hij wil. “In de tas, in de tas, in de tas”, luidt het. En ik maar achter hem aanrennen.
Maar naast een leven met Zoon is er ook het verlangen naar je oude leven. Een leven met wijn, bier en caipirinhas. Of tequila. Of rum. Of alles door elkaar. Ook al doe ik het dit jaar ‘rustig aan’, het blijkt maar weer: sport en drank gaan niet goed samen. En dan denk je aan die tijd, dat je nog ‘jong’ was, op Curaçao woonde, alles aankon (?) en minimaal vier keer per week uitging. Zucht.
Zo denk ik terug aan Koninginnedag op Curaçao. Daar gebeurt het in Willemstad, de hoofdstad. Willemstad is met 140.000 inwoners qua grootte vergelijkbaar met Haarlem en Koninginnedag is er gezellig kleinschalig. Minder groot dan in Amsterdam, maar zeker niet minder bruisend. Kraampjes in de haven langs de Sint Annabaai. Kraampjes in de straten en op de pleinen van Punda en Otrobanda. Het is niet alleen tweedehands spul. Ook de kunstenaars van het eiland maken gretig van de gelegenheid gebruik. Dans, muziek en eten ontbreken natuurlijk niet. En iedereen komt er op af. Het is feest.
Op 30 april 2006 sta ik daar zelf met mijn spulletjes. Ze passen niet meer in de koffer voor De Grote Terugreis. Het begin van het afscheid. Een beetje verdrietig, maar dankzij vriendinnetjes toch een superdag. <<
Mijn tuin - Mi kunuku 
Hardstikke leuk liane, om dit nog eens te herbeleven, leef helemaal met je mee en zal al je verhalen volgen.
Leuk Monique!
En het mooie van die dag op Curaçao is dat liane na een dag op de markt te hebben gestaan met haar spullen 75 Antilliaanse gulden verdiend had. Die ze overigens vervolgens op het terras weer net zo hard deelde met haar vriendinnetjes:-)
Wat leuk Liane ! Je ziet het helemaal voor je. Liefs
Mooie post, en zeer herkenbaar, als moeder. Ik heb koninginnedag dit jaar uitbesteed aan opa en oma en kreeg naast m’n zoon inderdaad veel extra auto’s terug. Ik was zelf lekker n paar dagen borrelen met m’n man, in Rome. 🙂
Leuk blog, ik blijf je volgen! ‘Overgestapt’ op wordpress, zie ik, bevalt het?
Borrelen in Rome, dat klinkt goed! En hoe oud is jouw zoontje? Ik ken Blogger niet in het gebruik, maar met WordPress ben ik nog behoorlijk aan het stoeien #$%!!GRRR!!!%!. Lettertype veel te groot, achtergrondbeeld dat regelmatig zomaar verdwijnt en meer. Binnenkort maar eens html leren…Heb jij ook een blog?
Mijn zoontje is net twee geworden. En al behoorlijk mediawijs met de iPad. 😉
Ik had een blog, voor het coachen van 3 lichtingen collega’s bij een cursus mediawijsheid (23dingen). Eerst bij Blogger, maar dat vond ik niet fijn werken dus toen heb ik WordPress geprobeerd. Dat beviel me wel beter. Maar het was toch elke keer zoeken naar de juiste instellingen hoor! enige kennis van html helpt wel. Al is het maar om de groottte van een ingesloten filmpje aan te passen. Dat is best te doen.
Pingback: Even pauze | Mijn tuin – Mi kunuku